piątek, 8 lipca 2011

Aby drewno w ogrodzie było trwałe i zdrowe...

Meble ogrodowe, altany, pergole i trejaże to elementy małej architektury, które występują właściwie w każdym ogrodzie. W dużej mierze wykonane są one z drewna.

Drewno jest materiałem całkowicie naturalnym i niezwykle estetycznym. Ponadto najlepiej z wszystkich materiałów budowlanych komponuje się z naturalnym krajobrazem. Jest ono także materiałem niezwykle trwałym, oczywiście pod warunkiem, że będziemy wiedzieli w jaki sposób o nie zadbać i w jaki sposób je pielęgnować. By móc długo cieszyć się elementami drewnianymi w ogrodzie warto jest poznać sposoby ich impregnacji.
Jednym z najskuteczniejszych sposobów impregnacji drewna jest impregnacja próżniowo- ciśnieniowa. Jest ona jednak na tyle kłopotliwa, że musimy wykonywać ją w wyspecjalizowanych zakładach. Nie jest możliwe zaimpregnowanie drewna na miejscu w ogrodzie. Jest to proces niezwykle trwały, nie mniej jednak nie należy on do najtańszych i jest skomplikowany.
Na miejscu w ogrodzie możemy zaimpregnować drewna przy użyciu specjalistycznych preparatów i pędzla bądź wałka. Impregnaty do drewna są powszechnie dostępne w większości sklepów z farbami i materiałami budowlanymi. Do najprostszych należą impregnaty barwiące. Są to środki chemiczne zmieszane z pigmentem i stosuje się je w celu zabezpieczenia drewna przed chorobami, owadami, wilgocią i promieniami UV. Są one skuteczne, nie mniej jednak ich działanie jest krótkotrwałe. Jeżeli zdecydujemy się na podstawowy impregnat do drewna musimy liczyć się z faktem, że co rok lub dwa będziemy musieli powtarzać ten proces.
Na dłuższą ochronę będziemy mogli liczyć jeżeli zdecydujemy się na zabezpieczenie drewna przy użyciu lakierobejcy. Jest to środek, którego nazwa wskazuje na to iż jest to połączenie lakieru i bejcy. Lakierobejca trwale impregnuje drewno a na jego powierzchni pozostawia warstwę lakieru, która zwiększa zakres ochrony o drobne uszkodzenia mechaniczne. Jest to jedna z lepszych metod impregnowania drewna, lecz ona również wymaga częstego powtarzania tego zabiegu.
Jeżeli chcemy zabezpieczyć drewno w ogrodzie naprawdę trwale, warto jest zapoznać się z możliwościami jakie daje nam lazura do drewna. Jest to połączenie impregnatu, bejcy i lakieru. Zwykle producenci deklarują okres gwarancji swoich produktów. Standardem dla lazur jest okres trwałości 4 lub 8 lat. Jeżeli zatem chcemy zabezpieczyć drewno i na kilka lat zapomnieć o konieczności powtarzania tej czynności to tylko lazury dają nam taką możliwość.

Artykuł napisał Tomasz Galicki
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl   

czwartek, 7 lipca 2011

Jakie meble ogrodowe wybrać?

Ogród bez chociażby jednej drewnianej ławki czy kilku plastikowych foteli sprawia wrażenie niekompletnego. Meble są nieodłącznym elementem każdego ogrodu i działki. Ich wybór jest ogromny, dlatego zanim wybierzemy się do sklepu, warto zastanowić się, jaki rodzaj mebli doda uroku właśnie naszemu ogrodowi.

Meble plastikowe
Nie będzie przesadą stwierdzenie, że pierwsze miejsce na liście najpopularniejszych mebli ogrodowych zajmują te wykonane z plastiku. Dlaczego? Powodów jest kilka. Przede wszystkim są one najtańsze spośród wszystkich rodzajów mebli ogrodowych. Są odporne na deszcz i nie wymagają skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych i konserwacyjnych – wystarczy je od czasu do czasu przetrzeć wilgotną szmatką, a większe zabrudzenia usunąć można np. mleczkiem czyszczącym.  

Meble plastikowe są bardzo lekkie, więc bez problemu mogą być przenoszone nawet przez dzieci czy starsze osoby. Do wad należy z pewnością duża podatność na uszkodzenia mechaniczne oraz niewielkie walory estetyczne.

Meble drewniane
Bardzo popularne są także drewniane meble ogrodowe. Mogą być wykonane między innymi z drewna dębowego, bukowego, świerkowego bądź sosnowego lub z egzotycznych gatunków, np. z drewna drzewa teakowego. Meble drewniane są o wiele trwalsze niż meble plastikowe, wymagają jednak regularnej konserwacji. Coraz chętniej kupowane są meble ze wspomnianego drewna teakowego, są bowiem o wiele bardziej odporne na działanie czynników atmosferycznych. Choć meble drewniane są dość drogie, to przy odpowiedniej pielęgnacji mogą przetrwać wiele lat, dlatego inwestycja na pewno się opłaca. Do tej kategorii mebli zalicza się również meble z bali drewnianych, czyli tzw. meble biesiadne.

Meble metalowe
Z jednej strony meble metalowe reprezentowane są przez masywne i dekoracyjne meble żeliwne, z drugiej natomiast do kategorii tej należą lekkie i ascetyczne meble aluminiowe. Meble żeliwne nie będą pasować do każdego ogrodu. Najczęściej są bardzo ozdobne, więc wymagają odpowiedniej „otoczki”. Zaletą mebli żeliwnych jest z pewnością trwałość, nie ma konieczności chowania ich na zimę. Wystarczy przykryć pokrowcem. Raz na jakiś czas potrzebują odnowienia – wówczas ścieramy starą farbę szczotką drucianą i nakładamy nową warstwę. Wadą jest z pewnością ich znaczny ciężar.

Meble aluminiowe są o wiele lżejsze. W przeciwieństwie do mebli żeliwnych cechują się bardziej surowym, wręcz ascetycznym wyglądem. Dlatego też nie każdemu ogrodowi dodadzą uroku. Zaletą jest możliwość szybkiego i łatwego wyczyszczenia wodą.

Meble wiklinowe i rattanowe
Coraz częściej zobaczyć można w ogrodach i na działkach meble wiklinowe lub rattanowe. Pasują one do większości ogrodów, choć najlepiej wyglądają na tarasie w otoczeniu bujnych rabatek kwiatowych. Są nieodporne na wilgoć, lecz przy odpowiedniej konserwacji mogą nam służyć przez wiele lat. Alternatywą mogą być meble wykonane z technorattanu, tworzywa sztucznego imitującego rattan. Takie meble bez obaw mogą być pozostawione na deszczu.

Artykuł jest propozycją dla portalu ogrodniczego www.ogrodowo.pl
Artykuł napisał Maciej Zubilewicz
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl   

środa, 6 lipca 2011

Cięcie krzewów ozdobnych

 Cięcie krzewów, przycinanie roślin to jeden z ważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych, o którym każdy ogrodnik wiedzieć powinien. Zadbane rośliny są podstawą pięknego ogrodu.

Większość gatunków roślin, zarówno krzewów ozdobnych, drzew i innych wymaga przycinania od czasu do czasu do dobrego wzrostu bądź kwitnięcia. W Internecie są dostępne kalendarze, w jakich miesiącach powinniśmy przycinać poszczególne gatunki. Ważna jest również pogoda w dniu, który wybierzemy do tych zabiegów. Latem ważne jest, aby nie przeprowadzać tego zabiegu w upale, natomiast jesienią i wiosną należy to zrobić w ciepły, słoneczny dzień. Warto zwrócić uwagę, że dobrze wykonane cięcie może zdecydowanie polepszyć zdrowotności krzewów kwitnących oraz wydobyć najważniejsze efekty dekoracyjne. Poprzez systematyczne usuwanie niektórych pędów można stymulować wzrost innych części i powodować zwiększone kwitnienie.
Do przycinania niezbędny nam będzie sekator oraz parę innych dodatków takich jak piłki, noże oraz substancje przyspieszające goje ran. Narzędzi powinny być dobrze naostrzone, oraz zdezynfekowane, na przykład przy pomocy denaturatu. Cienkie gałęzie zawsze przycina się nad pąkiem - najlepiej sekatorem. Do cięcia grubszych gałęzi używa się piłki, tnie się tuż przy zgrubieniu u nasady lub pozostawiając kilkucentymetrowy kawałek (w zależności od rośliny).
W każdej szkółce krzewów uzyskacie Państwo informację na temat przycinania oraz opieki nad swoimi roślinami od profesjonalistów. Warto o tym pamiętać jeśli zdecydujemy się oprócz trawy posadzić jakieś ozdoby w swoim ogrodzie. Zadbany ogród może być dumą jego właścicieli.

Szkółka krzewów - A. Pudełko
Artykuł napisała Monika Gancarska
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl   

wtorek, 5 lipca 2011

Krótki kurs rąbania drewna.

Nasz ostatni post był o tym jak ekologicznie pozbyć się choinki tak więc teraz będzie krótki kurs rąbania drewna. Zachęcam do czytania i oglądania filmu ;) [przyp. red.]

Rąbanie drewna nie jest wbrew pozorom czynnością ani łatwą ani bezpieczną, dlatego też celem niniejszego artykułu jest podanie kilku praktycznych porad, dzięki którym rąbanie drewna stanie się bardziej efektywne oraz bezpieczne. Sezon grzewczy zbliża się nieuchronnie i z pewnością na niejednym podwórku rąbie się drewno opałowe.

Najważniejsza rzecz, z której należy sobie zdawać sprawę to kwestia bezpieczeństwa. Siekiera jest narzędziem niebezpiecznym i możemy zrobić sobie przy jej użyciu nawet bardzo poważną krzywdę. Ważne jest aby samo narzędzie było sprawne, tzn. naostrzone i prawidłowo osadzone. Częstą przypadłością siekier tradycyjnych jest poluzowanie trzonka, skutkiem czego część metalowa może wylecieć po zamachnięciu. W czasie pracy powinniśmy używać rękawic roboczych i stać w rozkroku, aby zminimalizować ryzyko trafienia w nogę. Absolutnie niedopuszczalna jest praca w obecności drugiej osoby stojącej na wprost od nas, gdyż istnieje ryzyko wyślizgnięcia siekiery.
Drewno kominkowe jak i każde inne opałowe powinno być wyrąbane jak najszybciej, dlatego że drewno świeże o wiele lepiej się rozłupuje. Po zaschnięciu drewno rąbie się o wiele trudniej i trzeba włożyć w pracę dużo więcej energii. Rąbanie powinno odbywać się na specjalnej podkładce z dużego klocka zwanego pieńkiem, najlepszy jest dębowy. Dobrze dopasowana wysokość pieńka będzie dużym udogodnieniem w pracy.
Najlepszym narzędziem do rąbania drewna jest specjalna siekiera do łupania. Różni się od tradycyjnej tym, że ostrze tej siekiery posiada charakterystyczny kształt klina i jest dużo grubsze, siekiera taka jest też sporo cięższa. Dzięki temu klocki bardzo dobrze się rozłupują, praktycznie bez używania dużej siły przy zamachnięciu. Dodatkowo siekiery takie nie zakleszczają się podczas pracy. Na filmie pokazano pracę ze specjalną siekierą do łupania.







Artykuł napisał drewnobloger
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl  

Przeprosiny za długą nieaktywność na blogu

Witam wszystkich odwiedzających mój blog.

Na początku chciałem was bardzo przeprosić za to, że zaniedbywałem bloga. Niestety moje plany życiowe potoczyły się w taki sposób, że nie byłem w stanie aktywnie prowadzić bloga. Wyjechałem za granicę za pracą i przykro mi to mówić ale nie miałem czasu na to żeby zajmować się blogiem. Jednak teraz obiecuję, że nadrobię wszystkie zaległości a wszystkim wytrwałym dziękuję za to, że jesteście ze mną cały czas i zachęcam do czytania oraz pisania komentarzy ;)

Tak więc do dzieła!!

Pozdrawiam Jakub Stach

wtorek, 1 marca 2011

Jak ekologicznie pozbyć się choinki

Niedługo choinka będzie musiała opuścić nasz dom. Jedni wyniosą ją na śmietnik, inni do lasu lub na pobocze dróg. Kupiłeś  choinkę więc jesteś odpowiedzialny za to, co się z nią stanie po świętach. 

W tym artykule znajdziesz 4 podpowiedzi jak choinka może wywędrować z domu i być nadal przydatna, czyli jak pozbyć się choinki ekologicznie.

1. Możesz choinkę kupioną w pojemniku posadzić w ogrodzie
Jeśli udało się kupić choinkę czyli świerk lub jodłę od uczciwego sprzedawcy i przy próbie oględzin okazuje się, że jednak choinka ma korzenie, a nie jest obcięta i pieńkiem wsadzona do doniczki, to można ją posadzić w ogrodzie. Może to być Twój ogród, lub ogród zaprzyjaźniony. Jednak przy takim rozwiązaniu przemyśl, czy rzeczywiście chcesz mieć dodatkowe drzewo w ogrodzie. Załóżmy że i choinka się przyjmie, a ty za kilka lat zmienisz zdanie. I co wtedy? Aby ją usunąć, najprawdopodobniej będziesz musiał ubiegać się zezwolenie. Uzyskanie zezwolenia jest konieczne, gdy drzewo osiągnie 10 lat. Jednak te 10 lat liczy się nie od momentu posadzenia przez ciebie w ogrodzie, ale od momentu wykiełkowania . Drzewko 30-40 cm ma już zwykle ok. 3-4 lat.  
Dodatkowo gdy sadzisz drzewo w ogrodzie, zastanów nad sytuacją ogrodu sąsiadów, posadź tak, by nie zacieniało sąsiadującego ogrodu.

2. Możesz z choinki zrobić hotel dla samotnych pszczół
To gatunek pszczół, które nie żyją stadnie w ulach, ale samotnie. Jeśli osiedlą się u ciebie pomogą w zapylaniu. W takim hotelu mogą się też osiedlić złotooki i bzygi, które też są pożyteczne i pożądane w ogrodzie.   
Do zrobienia „hotelu” oprócz „niepotrzebnej” choinki potrzebujesz drewnianą skrzyneczkę po winie. Pieniek choinki tniesz na takie kawałki długości takiej, jaka jest głębokość skrzyneczki. Każdy kawałek nawiercasz wiertarką, aby były pełne dziurek. Wkładasz kawałki choinki na wcisk jeden obok drugiego, aby nie wypadły. Dla lepszego wypełnienia miejsc pomiędzy grubszymi kawałkami, umieść cieńsze gałązki. Jak już cała zwartość trzyma się solidnie, na skrzynce instalujesz haczyk i mocujesz na drzewie lub krzewie, jak najbliżej miejsca gdzie masz uprawy.
Mniejsze gałązki obcięte z choinki, a nie wykorzystane na budowę hotelu, można wrzucić do kompostownika – szybko się rozłożą.

3. Możesz choinkę użyć na ściółkę na rabatach lub dodać do kompostownika.
Choinkę można rozdrobić w urządzeniu zwanym rębakiem do gałęzi, który daje sobie radę  z gałęziami nawet o średnicy 4 cm (trzeba zwrócić uwagę na to przy zakupie). Dzięki temu uzyskujemy darmową ściółkę na nasze rabaty lub materiał organiczny do kompostownika.
W tym wypadku podobnie jak w poprzednim, choinkę wynosimy do ogrodu, gdzie musi swoje odstać. Owszem będzie wyglądała smutno przez jakiś czas, ale czy będzie ci się chciało pracować w mrozy w ogrodzie? Z „obróbką” choinki można poczekać do początku marca, kiedy temperatura wzrośnie i naturalnie będziemy spędzać więcej czasu na powietrzu.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl 

niedziela, 27 lutego 2011

Planujemy przydomowy warzywniak

Jeżeli doceniamy smak świeżych warzyw i owoców ze sprawdzonego źródła i tak zwanej ekologicznej uprawy, warto pomyśleć o założeniu własnego ogródka warzywnego.

Nie trzeba w tym celu poświęcać ogromnego terenu, oczywiście jeżeli zamierzamy wykorzystywać zebrane plony tylko na potrzeby własnego gospodarstwa. Nikogo nie trzeba chyba przekonywać, że pomidory czy ogórki działkowe smakują i pachną o wiele lepiej niż te zakupione w hipermarketach. Aby jednak móc cieszyć się zaletami własnego ogródka warzywnego warto już dzisiaj przemyśleć niektóre aspekty z nim związane.
Pierwszą rzeczą jaką musimy sobie zaplanować to jaki obszar chcemy przeznaczyć na stworzenie przydomowego warzywniaka. Od tego będzie zależał głównie charakter naszej uprawy. Kiedy uzmysłowimy sobie jaka część ogrodu stanie się ogródkiem warzywnym możemy przejść do kolejnego etapu, którym jest wybór warzyw jakie będziemy w nim hodować. Najczęściej uprawiane na naszej szerokości geograficznej są takie warzywa jak; pomidory, ogórki, ziemniaki, marchew, pietruszka czy inne warzywa naciowe.
Jeżeli naszym celem jest uprawa tego typu warzyw nasze przygotowania powinny zostać poprzedzone zdobyciem odrobiny wiedzy w temacie ogrodnictwa.
Jeżeli chcemy założyć plantację pomidorów powinniśmy znaleźć miejsce które jest w miarę osłonięte i dobrze nasłonecznione. Najładniejszych plonów spodziewać się możemy na glebach przepuszczalnych i ciepłych oraz bogatych w próchnicę. Aby cieszyć się obfitymi plonami, przed posadzeniem pomidorów glebę tą należy dobrze i głęboko przekopać, równomiernie rozkładając obornik lub kompost. Pomidory uprawia się z tak zwanej rozsady, której produkcje powinniśmy rozpocząć już w lutym. Proces ten rozpoczynamy w tzw., kiełkowniku, skąd dopiero po około 3 tygodniach przesadzamy sadzonki do doniczek. Kiedy przejdą ostatnie przymrozki, nasze sadzonki pomidorów możemy przesadzić do gruntu. W zależności od odmiany pomidora będzie zależała jego dalsza uprawa. Zbiorów możemy się spodziewać na przełomie lipca i sierpnia.
Jeżeli w naszym przydomowym ogródku chcemy oprócz pomidorów uprawiać ogórki musimy pamiętać przede wszystkim o odpowiednim dobraniu dla nich stanowiska. Ogórki będą najlepiej rosły jeżeli wybierzemy dla nich stanowisko niezacienione, o glebie przepuszczalnej i dobrze nagrzewającej się. Zbyt mała ilość słońca spowoduje bowiem znaczne obniżenie plonu, a zbyt niska temperatura gleby istotnie opóźni wschody bądź w najgorszym przypadku zniszczy wschodzące siewki.
Ogórki możemy wysiewać na dwa sposoby. Jednym z nich jest wysiew wprost do gruntu. Aby nasze plony wzeszły powinniśmy to zrobić pod koniec pierwszej dekady maja, gdy temperatura sięga już około 15° C.
Drugim sposobem jest wysiew doniczkowy. Będziemy wtedy mogli przeczekać czas wysiewu. Siewki z doniczek wysadzamy nawet trzy tygodnie później, już po ustabilizowaniu się wiosennych temperatur. Ogórki wysiewamy na głębokość 1,5 do 3 cm, w rzędach, po dwa, trzy nasiona, oddalone od siebie 15 do 20 cm.

Artykuł napisał Tomasz Galicki
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl